29 Mayıs 2012 Salı

Düşlerde solan gülüşler



Düşlerde solan gülüşler

Gün batımı sonrası koşarak dağılan akşamın sisli karanlığı geceye bırakırken yerini, Gecenin getirdiği gölgeler kadar uzun bacaklarıyla adımlayarak kaldırımları hızla ilerliyordu sokak aralarından bir adam!
Az sonra bir kapıda durdu getirdiği haber kadar karanlıktı, omuzlarından sarkan kollarını yavaşça kaldırarak yukarıya doğru kapının ziline dokundu,
Zilin sesiyle yatağından fırlayan Elif Hanım gecenin bu uygunsuz vaktinde çalan zilden irkilerek iki aydır beklediği kötü haberi alacağının korkusu ile uyandı. 
Korkunun verdiği heyecan ile kapıya koştu, Uyku sersemi aklında bile şimdi alacağı kötü haberin idraki içindeydi. 

Parmaklarını bir katilin yüreğine geçirir gibi geçirmişti kapının mandalına dışarıdaki, gelen kapıyı zorlayınca Elif hanımın parmakları sıkışıp kalmıştı mandal ile kapının arasına.

Bir yanda geç saatin şaşkınlığı diğer yandan parmaklarının sancısı, Can haviliyle açtı kapıyı Elif hanım, Eniştesi İbrahim i buldu karşısında dağ gibi dikili pos bıyıklı geniş omuzlu pes bir ses ile Elif Hanıma, ablasının sağlık durumunun artık iyi olmadığını, onu her an kaybedebileceklerini söylüyordu. 

Elif Hanım bu habere çok üzülse de asıl korkarak beklediği haber değildi, parmaklarının acısına rağmen içinde bir rahatlama hissetti, sonra Eniştesi İbrahim e dönerek haydi beni Gülay ablama götür, onun yanında olmalıyım, diyerek, hemen yatak kıyafetlerini değiştirmeye başladı,

İçinden oğlunun sözlerini geçirirken yine kör bir düğüm sıkıyordu yüreğini oğlu Erdem ‘in memlekete gelmesi gerektiğini öyle bir ses tonuyla söyledi ki, annesine Oğlunun sesindeki bu yorgunluk ve ümitsizlik hissi Annenin yüreğindeki geri kalan tüm ümit kırıntılarını da yok etmeye yetmişti. 
Elif hanım o an oğluna cevap verecek kuvveti kendisinde bulamadı. Kadere boyun eğen bir sesle:
Tamam, oğlum gel dedi ve sustu. 

Oğlu yurtdışına kaçtığı o günden beri her yerde aranıyordu, Oğlu Erdem, yakalasalar tutuklanacak ve gözaltına alınacak, öldürülecekti belki, o kadar kayıplar vardı ki Elif hanım oğlunun da bu kader diye algılanan katliamı yaşamasını istemiyordu. 
(Oğlunun) Yüreğinin sesi ciğerlerini parçalıyordu, ya, dağ gibi hasretini basmıştı içine yaşasın canı içinde olsunda varsın gözümün uzağında kalsın diyordu Elif ana oğlu için.

İbrahim eniştenin gür sesiyle irkildi birden. Bas bir tonla hadi Elif. 
Elif alelacele üzerine bir şeyler aldı İbrahim ile evden dışarıya çıktılar dışarısı hayli soğuk Elif az önce kapıya sıkışan parmaklarının acısını ta yüreğinde hissederek çevirdi kapının anahtarını. Kapı kilitlendi, emin olmak için kapıyı geriye dogru itti sorun yoktu kapıdan uzaklaşırken, 
İbrahim haydi Elif 
Elif, geliyorum tamam diyerek buzların üzerine düşen tipi esintisi ile parçalanan kar taneleri ayaklarının altında kayar iken, düşmekle düşmamak arası bir yürüyüşle uzaklaşarak kömür dumanları içinde gözden kayboldular …

Erdem  telefonu kapattıktan sonra aldığı haberin ağırlığını yüreğinde hissetti.
Doğduğu topraklardan uzaklarda, Mültecilik ağrısıydı içini acıtan bu duygu boğumu, zaman ilerledikçe de hasret bir çığ gibi büyüyerek vücuduna yayıldı, dışarıdaki kar tipi ellerini ayaklarını üşütüyor olsada içindeki ateş alevlendikçe alevleniyordu…

 Birara mutfağa gitmek istedi ayakları taşımada onu karanlıkta olduğu yere çöktü.
Korku ile karışan karanlık, gözlerini büyütmüştü.
Gülay teyzesi için ümit yoktu artık. Teyzesi  ölecek miydi? Hiç ümit yok muydu? Ümit neydi? Kimin içindi? Birden yüreğinde tüm dünyaya ve insanlara karşı bir isyan duydu.Erdem’in yüzündeki karanlık alınan haberin kötülüğü ile beraber büyük bir karamsarlığa dönüştü.
Oysa o İnsanlar ürettiklerinden eşit pay alsınlar insan emeği yok sayılmamalı Her çalışan hakkını alabilmeliydi, sendika işe başlamadan önce işçiye verilen bir hak olmalıydı ki herkes ürettiğinin alınterinin karşılığını almalıydı.
Başka hiçbir şey yoktu aklında. Onu koministlikle suçladılar bölücülükle suçladılar terörist anarşist o her şey olmuştu birden.
Aklına gelen düşünceleri gecenin karanlığında sıraya sokmak pek mümkün olmadı. Nereden geldiği belli olmadan süzülen fersiz ışığın belirsizliği sanki duvarlara çarpıyor ve onun düşüncelerini daha da belirsiz yapmaya yetiyordu. Sonunda ne oldukları belli olmayan eşya gölgeleri arasında kendisine oturacak bir yer buldu. 

Işığa tahammülü yoktu artık. Işık, sanki Teyzesinden alacağı kötü haberi tüm şiddetiyle ortaya çıkaracak ve onu elle tutulur, gözle görünür hale getirecek kadar kuvvetli bir etki yapacaktı.
Doğduğu topraklardan uzaklarda birde annesi kadar sevdiği ve koynuda büyüdüğü Teyzesinin çaresiz hastalığı bafa çok sıkarak acıtıyordu yüreğini Erdenin..

Elif hanım hastahanenin içine girdiğinde yüzüne çarpan sıcaklık ile ellerini varlığına hatırladı başındaki örtüyü çıkardı.
Danışmadaki görevliye refakatcı bırakacağını söyleyen ibrahime görevli önce itiraz etsede elif hanımın ısrarıyla, hastanın yanına çıkmak için izin almışlardı.
Görevliye sinirlenen İbrahim hızlı adımlarla aşıyordu koridorları elif ise ardından koştuırarak yürüyordu.
Nihayet 103 nolu odanın kapısında idiler. Elif bir iç geçirdi kardeşini bu halde görmek ve hiçbir şey yapamamak içini parçalıyordu, karışık düşünceler içinde girdi odanın kapısından içeriye. Gece ne kadar sessizdi, ölüm kadar sessiz, Ablası Gülay onların geldiğini duymamıştı bile ibrahim uyandırmaya yeltendi,
 Elif bırak uyusun sen git ben buradayım diyerek ibrahimi hastahaneden gönderdi…

Ablası öyle derin uyuyordu ki kendine bir çay almak için kantine gitti elif ama kantin kapalıydı. Geriye ablasının yanına geldi, yan odadan bir kız çocuğu teyze çay içmek istersen biz denledik bizden alabilirsin dedi.
Elif ablasına baktı uyuyordu, orda su bardağını alarak yantaraftaki odaya geçti. 13 yaşlarında bir kız annesi rahim ameliyatıolalı 3gün olmuş, Annesinin yanında kalmış. Elektirikli su ısıtıcıyla çaydemlemişti.
Elif bardağı uzattı kız çay koydu bardaığ geriye uzattı baldağı alırken benim adım elif senin adınne diye kıza sordu . necla abladiye cevap verdi. Annemin adı da Gülsüm diye ekledi.
Anne gülsüm kızının böyle aktik olmasından çok hoşnut görünüyordu,
Elif allah bağışlasın çok tadlı bir kızınız var allah yüzüne baksın kimselere muhtac etmesin Gülsün amin kardeşim çok sağolasın diye cevap verdi, sohbet arası çay bitmişti.
Elif bir bardak daha çay alarak ablasının yanına döndü.
 Kapıdan içeriye girdi ablasının yanıbşındaki sandalyeye oturmuştu ki ablasının gözlerinin adığını gördü, menen ablasının yanaklarından öperek ben geldim abla canın bir şey istiyormu? İste sana yüreğimi söküp vereyim yerinden.

Ablası Gülay senin kokunu alıyorumya yanımdasınya beşka ne isterim,
Elif belli etmiyordu içten içe ağladığını kanayan gözlerini yüreğine akıtıyordu gülayın gözlerinden boşalan sular yanaklarından aşağıya sel olmuş akıyordu,
Erdem i sordu Elif e  Elif buraya gelmeden önce telefonla konuştum, biraz bizi özlemiş teyzem diyor başka bir şey demiyor, burada her şey çok güzel diyor tek eksiğim sizlersiniz diyor. Senin hstalığını duymuş illa geleceğim diye ısrar ediyor, bende gelmesini istemedim gelirse tutuklanır ve birdaha göremem diye korkuyorum.

Ablası Gülay sakın gelmesin, bu sana vasiyetim sonra gelir, ortalık düzeldikten sonra ölürsem sakın öldüğümü söylemeyin, diyerek Elif i uyarır Elif yamam canım ablam sen ne dersen ben onu yaparın sakın aklına böyle şeyler getirme diyerek Ablasını teselli ettmey çalışıyordu.

Gülay kollarını yavaşça yukarıya kaldırdı Elif önce kalmak istediğini zannederek ona yardımcı olmaya yeltendi ki , Ablası gel kollarıma diyerek kardeşini cansız kollarının arasına alıp yüreğine bamaya çalışıyordu, Sen ne kadar annen kokuyorsun diyerek Elif e sarıldı derin derin kokusunu içine çekiyordu ki birden kolları elifin omuzundan düşü verdi..
Elif öylece dona kaldı bir sür ablasının kollarında sonra birden acı bir çığlık yankılanıyordu hastahane koridorlarında Ablammmm.

Doktorlar hemşireler koşarak geldiler herkes birşeyler yapmaya çalışıyordu ya Gülay artık zamanın Öteki yüzüne geçmişti. Dünya Turu attığı gemi onu son limanda indirmişti.ki geri dönüş bileti yoktu…

Ablası Gülayın ölümümün üzerinden iki gün geçmişti ki Erdem Annesini Aradı Teyzesini sordu. Elif yüreğine tırnaklarını geçirmiş çevap verecek gücü kendinde bulamıyordu ki Oğlu Erdem, rüyasını anlatmaya başladı, dün gece teyzemi rüyamda gördüm, büyük bir gül bahçesinde birlikte geziyorduk teyzem çok neşeliydi. Yanaklarında gülücükler güller dökülüyordu güllerden teyzemin kokusunu alıyordum.
Ona doyay doya sarıldım öptüm kokladım, sonra yeyzemle tekrar yürümeye başladık teysemin yüzündeki gülüşler üşümüştü sanki anne. Sonda o gülüşlerinden solmuş gül yaprakları savrulmaya başladı, bir telaşla uyandım. Yanımda kinselerde yoktu. Teyzem nasıl Anne  söylesene,
Elif, Teyzen kesinlikle ortalık düzelene kadar senin memlekete gelmene karsı olacak kadar iyi oğlum sen bizi düşünme kendine iyi bir yaşam kurmaya bak seni çok seviyoruz. Telefon fazla yazmasın Hoşça kal canım oğlum diyerek telefonu kapattı Elif, olduğu yere çöküvedi şimdi içine akıttığı gözyaşlarını dışarıya dökme zamanıydı……..


Abdullah Oral

25 Mayıs 2012 Cuma

Sevda Ummanı


Sevda Ummanı

Gönül defterime içimde aşkı
Bir şiir selinde dizer geçerim. 
özlemler sızılar gönül evimde
Anımı bellekten  süzer geçerim. 

Elim tohmunu ekmem tarlaya, 
Zulme boyun eğmem girdim halaya, 
Mansurum kaçmadım bir gün kolaya
Hak için mezarım kazar geçerim. 

İlimin yoluna serrim veririm, 
Hak için kavgadan yılmam girerim
Al kızıl bayrağa yüzüm sürerim
Zalim oyununu bozar geçerim. 

Her şey insandadır kaderdir yazmam, 
Haktan uzak suda kir olsam yüzmem
Zalime can verir mazlumu ezmem, 
Yılanın başımı ezer geçerim. 

Ozan vurguni ser verir sır vermez
Arifler yol bilir aklını yormaz, 
Gavgasız bir dava gerçeğe varmaz, 
Sevda ummanından yüzer geçerim.

Abdullah Oral



Notlar

Nereye gittiğini bilmeyen ayaklar
Umarsız bir ayrılışa doğru sürüklüyor bedeni
yaşamın çoğalmasını beklediğimiz anlarda
Olum çoğalıyor virüs gibi gecelerde
Çoğaldıkça ölüm kırılıyor direnç
Sevginin tüm hecelerinde aykırılık büyüyor..

A Oral

Gönül Çırası


Gönül Çırası

İnsanlık içinde hakkı bulunca
Özde ikiliği yener giderim.
Arif sofrasından lokma alınca
Kendimi kendimde sınar giderim.

Yağmur dövülürmü sırca havanda
Tomurcuklanır gül aşkın tavında
Seher bülbülleri ulu divanda
Sulari adını anar giderim.

Hakkı özde bulur insanın hası
Bal olur dilinde halkın sevdası
Silinir gönülden tarihin pası
Yüreğimi aşka banar giderim.

Yoluna eyledim gönlümü harman
Düştüm ocağına derdime derman
Bu aşk mahkumuna yokmuki ferman
Bir ömür durmadan kanar giderim.

Gönül çırasını aldım eline
Takıldım giderim sülfün teline
Kapıldım bir garip sevda seline
Yüreğim girdapta döner giderim.

Siyah perçemini kadır yüzünden
Mahrum kalmasın yar gözüm gözünden
Sulariyle yandım bende özümden
Gönlüm kuş, dalına konar giderim.

Temmuzda buz tutar damın saçağı
Anadolum saklar vermez kaçağı
Boynumda biliyor çellat bıçağı
Her gelen kendini dener giderim.

Denizin içinde yaktıkça közü
Uludere kanar insanın özü
Utanır kendinden kanar gökyüzü
İnsanlığa zulmü kınar giderim.

Ayağım bastıkça acır nasıra
Özgür vatandaştık döndük esire
Bedeni kefensiz sardık hasıra
Acılar yüreğe iner giderim.

Tomurcuk çiçeğim dalda solarsa
Bülbüller  gül için heder olursa
Hüzün yine gelip beni bulursa
Yıkılır dağımda çınar giderim.

Sevgi yağmurunda gönül ıslandı
İçimdeki haylaz çocuk  uslandı
Deli gönül gayrı aşksız paslandı
Bahar yağmurları diner giderim.

Emekçinin bitmez kederi yası
Sevgisiz silinmez gönlünde  pası
Kimseler duymuyor yürekte sesi
Sızılar içime siner giderim.

Gönüllere ekttik sevgi gülünü
Mecnunla dolaştık sahra çölünü
Taşıdım yürekte şiir selini
İçimden dökülür  pınar giderim.

Uykular bölündü, amansız gece,
Dilimde sevdaya dokundu hece.
Vurguni  neyleyim bu büyük güce
Aşkın narı özde yanar giderim.


Abdullah Oral

20 Mayıs 2012 Pazar

Ödenmiş Vergiye Zam

Ödenmiş Vergiye Zam

Ödenmiş Vergiye Zam
 
2011 Mart ayının ilk haftasında Emlak vergi borcumu ödemek için Mamak belediyesine gittim.  
 vergiyi iki taksitte ödemem gerekiyordu.  
Belediye ile evimiz normal iş güzergahının dışında olduğu için. Ben yıllık vergimin tümünü yatırdım.
artık vergi ödemek  ile bu yıl  yani 2011 yılı için bir sorun yoktu bu yüzden belediye giderek benim vergi borcum var mı yada ödediğim vergiye zam geldimi diye sorgulama yapmak alıma bile gelmedi..
 
Bu yıl ki emlak vergimi yatırmak için heryıl olduğu gibi tekrar Mamak belediyesine gittim.
vergimi ödemek içi vezneye gittim. vergi hesaplandı veznedeki memur bana geçen yıldan kaalan vergi borcun var dedi. onuda alaayımmı? dediğinde şaşırdım kaldım. ben 2011 yılının iki taksitini de Marta yatırdım bu borç nereden çıktığını sordum.
Veznedeki memur 2011 yılında mart ayının son haftasında vergilere gelen zam, dan dolayı bu borç dedi.
 O an aklımdan ilk geçen bir markete gidiyorsunuz bir ürün alıyorsunuz bir ay sonra o markete gittiğinizde almış olduğunuz o ürüne gelen zam a sizden istiyorlar.
bu çok acaip bir şey o zaman insanlar birbirlerini boğazlarlar dı herhalde. 
 
Şaşkınlığım henüz geçmemişti ki bu sonradan gelen zamın birde faizi olduğunu söyleyince işte o an bu ülkede ne kadar tesadüfen yaşıyor olduğumuzu düşündüm.
Bir yıl önce vergi borcunu ver Ertesi yıl o borca daha sonra gelen zam ın da öde yetmedi birde bu zam ın gecikme faizini öde,  pes doğrusu. ama ödedim yapılacak hiç bir şey yoktu, devlet alacağını çocuğunuzun beşiğine kadar haciz getirir yine alır..
 
Veznede Memura tamam Öyleyse size ben ilk taksiti ödüyorum. ikinci taksiti sonra öderim bu ara zam gelirse hiç değilse faizini ödemek zorunda kalmam diyerek. bu yılki emlak vergisinin ilk taksitini yatırdım.
siz siz olun verginizi bir seferde ve son güne gelmeden yatırmayın. sonra gelen zamlara da faiz ödemek zorunda kalırsınız. 

Yüreğimde İbrahim’in Sesi Var

Yüreğimde İbrahim’in Sesi Var

Ben bu kavgaya yürek verenin sevdalısıyım. 
Alanlarda yalnız bırakma beni ki
                               Büyümesin yalnızlığım.
Bil ki ben senin dirilişinin varlığıyım.
Ondandır işkencede yargısız katlolduğum..

Ben bu kavganın erguvanlı çiğdemli çiçeğiyim
Bak işte gelincikler açmış
İşkence darbeleriyle bedenimde
Ellerimde hürriyet baharının mor sümbüllü

Geldim eğilen başlar üzerine dikleşmeye
Düğün kınasıyla kınalayacağım yeryüzünü.
Ben öfkeyim zorbanın esaretine dikleşen!..

Özüm karanfillerin kızıl rengine vurulmuş
Güneşi çalınan ormanların özgürlüğüyüm.
Anadolu gibi bilenir dilimde sevdası hürriyetin
Bütün halkların sevdalısıyım yetmiş iki milletin!..

Saçarlımı rüzgara
            Göğsümü hain kurşunlara açmışım 
Başımda çıldıran bir kızıl bayrak düşlerinde
Ve sonra top. top gülücükler açacak
Çocukların yaralı kirli yüzlerinde!...

Boynumda zincir ayaklarım yalın çıplak
Parmaklarım buz kesiği!
Şehirlerde aç yatan
Köprü altı çocuklarını düşünüyorum!
İşkencede direncim oluyor çocukların çığlıkları
Biliyorum ben çözülürsen çocuklar ölecekler…

Yılmadı yıldıramadı İbrahim kaypak kayayı zulüm
Bedenindeki işkence darbelerine aldırmadan
Dudaklarından son sözlerle
O hala sevdayla aşkla umut devrediyor yarına!

Bedenim sizin mutluluğunuza açmış kızıl karanfil!
Gayrı yüreğimin kapılarını,
Karanlığın, açlığın, yalnızlığın,
Ve kimsesizliğin, bitişine açıyorum şimdi!.

Karaltında nasıl güçlenerek kalkıyorsa buğday taneleri!
Gün gelir benimde öylesine dikleşir başım
Ayaklanır kalkar düşüncelerim!
  Ambarda buğday,
       Testinizde su,
             Tencerede aş,
                  Çıkınınızda ekmek olmak için!..........

A Oral

Susma Uyan

Susma Uyan

Ölüm uykusundan gafletten uyan
Uyan ki hırsızda huzur kalmasın
Boşa geçen her gün yarından ziyan
Uyan ki bahçende gülün solmasın

Zulme bilemeli emekçi dişi
Uyan bilincinle düzelt gidişi
Uzan şu şaltere ya da çek fişi
Uzan ki yarın uzak olmasın

Özümde yanıyor kandilim çıram
Sana ses verdim gelmez mi naram
Emekçi susarsan sarılmaz yaram
Susma ki analar saçın yolmasın

Eğildik önünde dedik ki bu bey
Her gelen sofradan çaldılar bir şey
Ondandır hüzünlü öter oldu mey
Uyan seni gören ölü bilmesin

Öldürür insanı sarı sıcaklar
Susmakla kapanmaz gayrı açıklar
Gelecek günlerde doğan çocuklar
Gönül defterinden seni silmesin

Kendi yüreğine geçir tırnağı
Viran olsun kanlı zorbanın bağı
Uyandır içinde uyuyan dağı
Susma ki Vurguni böyle ölmesin..

Abdullah Oral

Yeşil ÜnyeYolu

Yeşil ÜnyeYolu

Yeşil Ünye! m yolun aşkın yoludur
Ömür hasretinle sökülür gider
Yalı boyu âşıkların doludur
Hasretin dağ olur yıkılır gider

Sarp kayalar yol keser yol vermezse
Bülbül neyler gül dalını sarmazsa
Yiğit sevdiğinden vefa görmezse
Ölmeden kabrine çekilir gider

Kaleden aşağı esince yelin
Sevdiğinden ayrı düşerse gelin
Akçay ırmağından taşınca selin
Gözlerim içime dökülür gider..

Vurguniyim gülüm bağda solunca
Durmak olmaz gayrı limit dolunca
Hasretin içinde volkan olunca
Canım bedenimden sıkılır gider

Abdullah Oral